Wirus brodawczaka ludzkiego, rodzaje brodawczaków

Brodawki i brodawkisą łagodnymi zmianami na skórze. Ich pojawienie się jest spowodowane wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).

Te narośla psują wygląd i podważają pewność siebie. W końcu często występują w miejscach otwartych: twarz, szyja, dekolt. Ponadto te wyrostki są uszkadzane przez odzież i ulegają stanom zapalnym. Ale najbardziej nieprzyjemną rzeczą jest pojawienie się brodawczaków i kłykcin na genitaliach. Mogą nie tylko zrujnować życie intymne, ale także spowodować rozwój guza nowotworowego.

Choroba wywoływana przez wirusa brodawczaka nazywana jest brodawczakowatością. Ta choroba jest powszechna wśród osób aktywnych seksualnie. Według niektórych raportów 80% dorosłych kobiet ma swoje objawy. 70% z nich było zarażonych seksualnie. U mężczyzn zewnętrzne objawy choroby są znacznie rzadsze - 1% ma brodawki na genitaliach, 30-40% ma bezobjawowy przebieg choroby.

Istnieją dwa okresy w życiu człowieka, w których ryzyko infekcji jest szczególnie wysokie. Pierwszy przypada na początek życia seksualnego w wieku 17-25 lat, a drugi na szczyt nowych związków partnerskich w wieku 35-40 lat. Ze względu na specyfikę rozwoju odporności dzieci i młodzież zarażona przez rodziców są bardzo podatne na ten wirus.

Osoby starsze i otyłe są bardziej podatne na pojawienie się brodawczaków. Mają te nowotwory pojawiające się w fałdach skóry i na twarzy.

Nie zawsze infekcja wirusem prowadzi do pojawienia się brodawczaków. Czynnik sprawczy żyje w komórkach skóry, a jeśli odporność osoby jest silna, z powodzeniem radzi sobie z tą infekcją. Ale jeśli upadną mechanizmy obronne organizmu, na skórze pojawiają się brodawki lub brodawczaki.

Wiele osób interesuje się różnicami brodawczaków i kłykcin. W rzeczywistości są to przejawy różnych form tego samego wirusa.

brodawki- Są to łagodne nowotwory wywoływane przez wirusa brodawczaka ludzkiego typu 6 i 11. Niektórzy naukowcy uważają, że kłykciny częściej przeradzają się w guzy nowotworowe. Znajdują się w okolicy narządów płciowych i odbycie (odbyt), ale czasami mogą pojawić się w pobliżu ust. Brodawki często pojawiają się w postaci wysypki składającej się z wielu elementów. Mają nieprzyjemną właściwość do łączenia i osiągania dużych rozmiarów. Na błonie śluzowej narządów płciowych wyrastają w postaci grzebienia koguta.

Brodawki są czerwone lub brudnobrązowe, ale na genitaliach są jaśniejsze. W dotyku są bardziej miękkie i delikatne niż brodawczaki. W strukturze przypominają wiele kosmków, które zrosły się razem u podstawy.

Brodawki są bardziej zaraźliwe i mają tendencję do ponownego pojawiania się po leczeniu. Występują w trzech odmianach: brodawki narządów płciowych, płaskie i śródnabłonkowe. Te formacje muszą zostać usunięte. Jednocześnie lekarze rejestrują wszystkie przypadki kłykcin kończystych.

Brodawczaki- Są to łagodne nowotwory wywoływane przez mniej niebezpieczne odmiany wirusa brodawczaka ludzkiego, częściej typu 1, 2, 3, 4 i 10. Ryzyko rozwoju guza onkologicznego w tym przypadku jest niskie, brodawczaki są raczej defektem kosmetycznym niż poważnym problemem. Znajdują się na różnych partiach skóry: na powiekach, w jamie ustnej i na ustach, na klatce piersiowej i szyi, pod pachami. Ale mogą również znajdować się na genitaliach.

Brodawki są jaśniejsze od brodawek: różowe, białe, perłowe lub jasnobrązowe. Z reguły pojawiają się jeden po drugim, nie łączą się ze sobą. Rzadko przekraczają 1 cm wysokości. Inny jest również wygląd brodawczaków - są to zaokrąglone, wyboiste formacje na łodydze. Wyglądają jak kalafior i są jędrne w dotyku.

Brodawczaki lepiej reagują na leczenie i z czasem mogą same zniknąć. Dzieje się tak w 20% przypadków.

Więc podsumujmy. Brodawczaki są mniej niebezpieczną formą manifestacjiwirus brodawczakaosoba. Ale brodawki muszą zostać usunięte. Ale trudno jest samodzielnie odróżnić kłykcinę od brodawczaka, ponieważ każda osoba ma własną chorobę. Dlatego w każdym przypadku skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania porady.

Brodawczaki skóry

Przyczyny brodawczaków

Brodawczak to okrągły, łagodny guz na cienkiej łodydze, przypominający kształtem brodawkę. Ale to nie jest sama choroba, ale jej konsekwencje. Brodawczaki można porównać do grzybów. Chociaż widzimy je na powierzchni, grzybnia rozłożyła swoje sieci pod ziemią. Tak jest w przypadku brodawczaków, wszystko jest dokładnie takie samo.

Przyczyną tej choroby zakaźnej jest wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). Dostaje się na skórę i zaczyna się namnażać w jej powierzchniowej warstwie - nabłonku płaskonabłonkowym. Wirus, podobnie jak grzybnia, spokojnie siedzi w grubości skóry. Ale kiedy odporność spada i gromadzi się wystarczająca ilość patogenu, zmienia jądra komórek nabłonkowych. Z tego powodu zaczynają rodzić „złe" potomstwo. Komórki skóry zmutowane z wirusa aktywnie rosną i powodują pojawienie się brodawczaka.

Sposoby przenoszenia i metody infekcji

1. Poprzez kontakt seksualny.Cienka błona śluzowa narządów płciowych jest bardzo podatna na wirusa. Jeśli twój partner ma brodawczaki na genitaliach, prawdopodobieństwo infekcji wynosi prawie 100%. Użycie prezerwatywy może zmniejszyć ryzyko. Ale jeśli odrosty znajdują się w niezabezpieczonym miejscu (na przykład w kroczu), w tym przypadku nastąpi infekcja. Należy pamiętać, że każdy kontakt seksualny, a nawet pocałunki są niebezpieczne z takim partnerem.
2. Od matki do dziecka podczas porodu.Dzieje się tak, gdy przyszła mama ma brodawki na wewnętrznych lub zewnętrznych genitaliach. Podczas porodu dziecko połyka wirusa i na krtani rozwijają się brodawczaki. Ta postać choroby jest trudna do leczenia.
3. Poprzez artykuły gospodarstwa domowego. Szczególnie często infekcja następuje przez ręczniki, myjki, maszynki do golenia, depilatory. W ten sposób zarażają się dzieci chorych rodziców.
4. Infekcja w miejscach publicznych.Łaźnie, baseny i przebieralnie w salach gimnastycznych mogą być niebezpieczne. Wirus pozostawiony przez chorego na mokrych powierzchniach nie umiera. Powoduje infekcję, jeśli infekcja dostała się na zranioną skórę. Ale prawdopodobieństwo tego nie jest duże.
5. Autoinfekcja. Oznacza to, że jeden brodawczak może spowodować pojawienie się kolejnych kilkunastu nowotworów. Samozakażenie następuje podczas golenia lub depilacji, podczas pocierania odzieżą.

Wirus brodawczaka ludzkiego, rodzaje brodawczaków

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) jest jednym z najczęstszych na świecie. Czynnikiem sprawczym samej choroby jest podwójna nić DNA z informacją genetyczną, otoczona ochronną powłoką białkową. Istnieje ponad 100 odmian tego. Spośród nich 40 powoduje choroby u ludzi. W zależności od rodzaju patogenu choroba ma różne objawy: brodawki, brodawki szpiczaste, płaskie lub śródskórne oraz nowotwory narządów płciowych.

Po zakażeniu wirus wnika w jądra komórek skóry i tam zaczyna się namnażać. Trwa to około 3-12 miesięcy. Ten okres nazywa się okresem inkubacji: wirus jest już w ciele, ale zewnętrzne objawy są nadal niewidoczne.

Następnie, jeśli układ odpornościowy jest osłabiony, na powierzchni skóry pojawiają się mikroskopijne brodawki składające się z kilku komórek. Stopniowo rosną i mogą wzrosnąć do 10 centymetrów. Jeśli układ odpornościowy jest silny, to brodawczakowatość w ogóle się nie ujawnia lub następuje samoleczenie, co może wystąpić u młodych osób poniżej 25 roku życia, po porodzie lub ustąpieniu przewlekłej choroby.

Istnieje kilka rodzajów wirusów brodawczaka:

1. Nieonkogenne wirusy brodawczaka (HPV 1, 2, 3, 4, 5, 63).Ta grupa wirusów, które nie powodują odrodzenia w komórkach skóry. HPV typu 1, 2, 4 i 63 często powodują brodawki podeszwowe i wulgarne na palcach. 3 i 10 powodują brodawki płaskie, które kiedyś uważano za ciężką postać choroby. W rzeczywistości w ten sposób organizm stara się ograniczyć rozprzestrzenianie się wirusa. Wydaje się, że wokół zaatakowanych komórek tworzy „sarkofag".
2. Onkogenne wirusy brodawczaka o niskim ryzyku onkogennym (HPV 6, 11, 42, 43, 44).Tego typu wirusy mogą ostatecznie powodować raka, ale ryzyko takiego rozwoju choroby nie jest bardzo wysokie. Komórki nabłonka płaskiego skóry mutują tylko wtedy, gdy na organizm wpływają czynniki rakotwórcze: palenie tytoniu, zła ekologia, długotrwałe stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Wirusy typu 6 i 11 często powodują rozwój brodawczaków krtani i brodawek narządów płciowych na genitaliach.
3. Onkogenne wirusy brodawczaka wysokiego ryzyka (HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59 i 68)Zakażenie tymi wirusami często prowadzi do raka, zwłaszcza guzów szyjki macicy i krtani. Powodują również neoplazję, stan przedrakowy, który objawia się zmianą struktury komórek macicy. Najgroźniejszym w tej grupie jest HPV 16. Ten typ wirusa powoduje 50% przypadków raka. 18. szczep jest również dość agresywny i często powoduje obrzęk szyjki macicy. Typy 31 i 35 powodują grudkowatość jelit u mężczyzn i kobiet, co może powodować raka prącia i szyjki macicy. HPV typu 51 i 56 uważane są za najmniej rakotwórcze z całej grupy, są łatwiejsze w leczeniu i mogą być samodzielnie wydalane z organizmu.

Rokowanie przebiegu choroby

Najbardziej niekorzystne rokowanie dla wirusa typu 18. W ciągu 3-5 lat choroba może przekształcić się w raka, który szybko rozpuszcza przerzuty w innych narządach. Guz zachowuje się agresywnie i wrasta głęboko w narządy płciowe. Rokowanie w przypadku zakażenia typem 16 jest nieco lepsze, ale prawdopodobieństwo nawrotu guza po leczeniu jest wysokie.

Rokowanie dla 31, 33, 35, 39, 52, 58, 59 typów wirusa jest niekorzystne. Po 2-3 latach od leczenia choroba objawia się ponownie i często staje się złośliwa. Nowotwory wywołane przez te typy wirusów mają wysoką śmiertelność.

Takie niekorzystne prognozy powinny zaalarmować osobę, jeśli znajdzie nawet niewielki narośl na skórze. Konieczna jest konsultacja z dermatologiem lub ginekologiem, który potrafi dokładnie postawić diagnozę.
Możesz określić rodzaj wirusa brodawczaka ludzkiego w laboratoriach. Aby to zrobić, weź rozmaz lub zeskrob z obszaru skóry, w którym znajdują się narośla. Następnie w laboratorium ustala się DNA wirusa. Rodzaje wirusa brodawczaka różnią się między sobą budową odcinków łańcucha DNA. Pomaga rozpoznać różnicełańcuchowa reakcja polimerazy (PCR).

Objawy i jak wyglądają brodawczaki na skórze?

Brodawki na twarzy (zdjęcie)

Te łagodne narośla często znajdują się w miejscach, w których skóra jest najcieńsza: w pobliżu oczu, wokół nosa i ust. A u mężczyzn na brodzie w obszarze golenia. Wzrosty mogą pojawiać się pojedynczo lub w grupach. Z wyglądu są to zaokrąglone wyrostki podobne do wydłużonych brodawek lub kalafiora. Brodawki na twarzy mają kolor różowy lub brązowawy.
Najpierw na powierzchni skóry pojawia się niewielki guzek, podobny do pryszcza. Stopniowo powiększa się, rośnie i na boki. Brodawczak ma średnicę do 3 cm, jego podstawa jest węższa, a czapeczka jest okrągła i bulwiasta.

Jeśli u kobiet brodawczak na twarzy powoduje głównie problemy estetyczne, to u mężczyzn jest to trudniejsze. Wzrosty są stale uszkadzane podczas golenia, co może powodować poważne stany zapalne.

Człowiek zaraża się poprzez kontakt cielesny z chorym. Może to być przytulanie, kontakt seksualny lub na przykład wspólne ręczniki. Od momentu zakażenia do pojawienia się brodawczaków na twarzy może trwać od 3 miesięcy do roku. Często na skórze tworzą się narośla po infekcjach, silnym stresie, hipotermii, w czasie ciąży, gdy spada odporność.

Brodawczaki na skórze szyi i ciała (zdjęcie)

Brodawczaki mogą pojawić się w dowolnym miejscu na ciele. Ich lokalizacja zależy od płci, drogi zakażenia i rodzaju wirusa HPV. Niektóre odmiany wirusa powodują pojawienie się brodawek głównie na genitaliach, inne na ciele. U mężczyzn brodawczaki najczęściej pojawiają się pod pachami, po bokach ciała i na szyi. U kobiet występują na piersiach, pod biustem, na sutkach i pod pachami. Ale narośle mogą również wystąpić na innych częściach ciała: na brzuchu, plecach, biodrach.

Brodawczaki na ciele pojawiają się średnio 3 miesiące po zakażeniu. Ale wirus może zagnieździć się w skórze przez kilka lat i ujawnić się dopiero po upadku obrony immunologicznej organizmu.

Chociaż brodawczak na skórze szyi i ciała jest niewielki, można go pomylić z gęsią skórką. Ale stopniowo rośnie i zaczyna przynosić wiele niedogodności: czepia się ubrań, zapala się, krwawi. W takim przypadku nie można odłożyć wizyty u lekarza.

Brodawczaki na skórze dłoni (zdjęcie)

Na skórze dłoni często pojawiają się brodawczaki lub brodawki wulgarne, które są wywoływane przez HPV typu 3 i 10. Przenoszą się z osoby chorej na osobę zdrową i często rosną w miejscach, w których pojawiły się drobne zmiany skórne, zwłaszcza przy paznokciach . Od infekcji do pojawienia się brodawek trwa około 2-6 miesięcy.

Brodawki na rękach mają swoje własne cechy. Są bardziej płaskie i nie siadają na wąskiej nodze, ale bezpośrednio na skórze. Są to małe zaokrąglone formacje o żółtawym kolorze z nierówną powierzchnią keratynizującą. W dotyku są gęste i szorstkie. Sąsiednie elementy często łączą się i mogą uderzyć w dużą powierzchnię. Często znajdują się na palcach, dłoniach, a u dzieci i na kolanach. Wynika to z faktu, że dzieci pełzają bez ubrania. U dzieci brodawki pojawiają się częściej niż u dorosłych, ponieważ ich skóra jest cieńsza i bardziej podatna na wirusa.

Brodawczaki na skórze stóp (zdjęcie)

Te łagodne narośla na podeszwach są czasami nazywane kolcami. Powodują ból i pieczenie podczas chodzenia i mogą przysporzyć człowiekowi wiele problemów.

Chorobę wywołuje wirus brodawczaka ludzkiego, a raczej jego typy 1, 2 i 4. Po 4-6 tygodniach od zakażenia na skórze pojawia się gładki, lekki guzek. Stopniowo powiększa się i żółknie. Jego powierzchnia staje się niejednorodna, wyboista lub kosmkowa. Narośl otacza wystający brzeg. W 30% przypadków brodawczaki na podeszwie znikają samoistnie. Samoleczenie występuje głównie u młodych ludzi o silnej odporności.
Czasami brodawczaki podeszwowe są mylone z modzelami, które pojawiają się w wyniku długotrwałego ściskania stóp butami. Ale wzór skóry pozostaje na kalusie, a powierzchnia brodawki podeszwowej składa się z oddzielnych zaokrąglonych elementów.

Usuwanie brodawczaków skóry

Brodawczaki są usuwane, gdy psują wygląd, często ulegają uszkodzeniom, stanom zapalnym lub mają tendencję do degeneracji w guz nowotworowy. Głównym sposobem leczenia brodawczaków jest ich usunięcie. Ale aby brodawki nigdy więcej Ci nie przeszkadzały, musisz przejść kurację:

• Leki immunostymulujące wzmacniające mechanizmy obronne organizmu.
• Leki przeciwwirusowe. Nie niszczą czynnika sprawczego choroby, a jedynie hamują jej wzrost.
• leki cytotoksyczne. Leki te powodują śmierć komórek tworzących brodawczaki i brodawki. Stosuje się je, gdy wysypka jest bardzo częsta, a krtań i inne narządy wewnętrzne są zajęte. Leki te mogą powodować poważne skutki uboczne.

Ale jedynym skutecznym środkiem jest mechaniczne usuwanie. Współczesna medycyna oferuje kilka sposobów na to. Przyjrzyjmy się ich cechom.

Chirurgiczne usuwanie brodawczaków.

Operację wykonuje się, jeśli wielkość brodawczaka przekracza 1 cm lub istnieje podejrzenie, że w formacji obecne są komórki rakowe. Często lekarz wycinał i zdrową tkankę. Jest to konieczne, aby odrost nie pojawił się ponownie. Po usunięciu zakładany jest szew. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym i trwa 10-15 minut. W takim przypadku pacjent nie odczuwa bólu.

W niektórych przypadkach, gdy brodawczak ma cienką łodygę, odcina się go nożyczkami chirurgicznymi. Następnie naczynie, które karmiło ją krwią, jest zamykane (koagulowane) za pomocą elektrokoagulatora. Obszar jest traktowany środkiem antyseptycznym.

Wady metody: usuwa się dość duży obszar skóry. Gojenie zajmuje dużo czasu, po operacji mogą pojawić się blizny i blizny.

Kauteryzacja brodawczaków ciekłym azotem.

Inną nazwą tej metody jest kriodestrukcja, czyli zniszczenie przez zimno. Po zbadaniu guza (brodawczaka) i wykazaniu, że jest on łagodny i nie ma w nim zmienionych komórek, można przystąpić do operacji.

Lekarz dotyka brodawczaka wacikiem zamoczonym w ciekłym azocie lub specjalną dyszą. Temperatura azotu wynosi -196 stopni. Czas ekspozycji wynosi 5-20 sekund. Czas trwania kauteryzacji zależy od wielkości brodawczaka. W kontakcie z ciekłym azotem woda w komórkach zamarza, zamienia się w lód, a jej kryształy niszczą brodawczaki.

Zabieg jest bezbolesny, ale jeśli skóra w tym miejscu jest bardzo wrażliwa, to znieczula się ją wstrzyknięciem nowokainy w bolące miejsce. Po zabiegu azotem skóra staje się biała, a w tym miejscu stopniowo tworzy się mały pęcherzyk wypełniony klarownym lub różowym płynem. Skóra wokół jest zaczerwieniona i opuchnięta. Na tym etapie osoba może odczuwać dyskomfort - pieczenie i mrowienie. Ale stopniowo mijają.

Po zabiegu lekarz zaleca leczenie skóry alkoholem borowym lub roztworem nadmanganianu potasu 2 razy dziennie przez tydzień. Maść zapobiega infekcjom, zwiększa odporność miejscową i zmniejsza ryzyko nawrotu brodawczaka.

Bańka pęka po 3-4 dniach i zamienia się w skorupę, która chroni ranę przed uszkodzeniem. Stopniowo wierzchnia warstwa znika, a pod nią pozostaje zdrowa, różowa skóra.

Usuwanie za pomocą ciekłego azotu jest zalecane, jeśli brodawczaki znajdują się na powiekach lub małych stawach. Kriodestrukcja służy również do usuwania narośli na genitaliach.

Wada metody: jeśli lekarz lekko zamrozi chory obszar skóry, możliwe jest ponowne pojawienie się brodawczaka. Zbyt duże zamrażanie uszkadza zdrową tkankę i powoduje blizny.

Laserowe usuwanie brodawczaków.

Przed usunięciem przeprowadza się analizę w celu wykluczenia obecności komórek rakowych. Miejsce, w którym znajduje się brodawka lub brodawczak znieczula się sprayem z lidokainą. Pacjent proszony jest o założenie okularów ochronnych.

Wiązka wiązek laserowych kierowana jest na nowotwór. Jeden brodawczak jest dotknięty nie dłużej niż minutę. Laser odparowuje wodę w chorych komórkach, kurczą się i zamieniają w skorupę. Po pół godzinie skóra wokół niej robi się czerwona i puchnie, jest to normalna reakcja, która minie w ciągu kilku dni.

Skórka odpada sama w ciągu 5-7 dni. Na jego miejscu znajduje się delikatna różowa skóra. Stopniowo jego kolor wyrównuje się i nie ma śladu brodawczaka w miejscu wady. Całkowite wyleczenie zajmie około 2 tygodni. W tym okresie należy chronić skórę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W przeciwnym razie w miejscu brodawczaka pojawi się ciemnobrązowa plama.

Kauteryzacja brodawczaków laserem zapobiega infekcji rany drobnoustrojami i uszczelnia naczynia. Dlatego krwawienie w trakcie i po zabiegu nie występuje.

Nie zaleca się zwilżania i gotowania na parze przez 3 dni skorupy powstałej w miejscu brodawczaka. Ponadto, aż do całkowitego wyleczenia, nie można stosować kosmetyków dekoracyjnych. Zapobiegnie to pojawieniu się blizn. Potraktuj ten obszar roztworem nadmanganianu potasu lub maścią leczniczą z antybiotykiem, zgodnie z zaleceniami lekarza.
Za pomocą lasera usuwane są brodawczaki na rękach, nogach, twarzy i genitaliach.

Wada metody: podczas usuwania dużych brodawczaków za pomocą lasera mogą pozostać blizny. Kriodestrukcja może prowadzić do tego, że brodawczak zmniejszy się na wysokość, ale powiększy się na szerokość

Elektrokoagulacja brodawczaków.

Jest to usuwanie nowotworów za pomocą prądu elektrycznego. Specjalny elektrokoagulator pozwala wysuszyć wąską podstawę brodawczaka lub całą brodawkę. Po tym narośl łatwo oddziela się od skóry. Krwawienie z rany nie występuje, ponieważ naczynia są uszczelniane prądem.

Odzyskiwanie zajmie 7-10 dni. W tej chwili zaleca się traktowanie skórki alkoholową nalewką z nagietka 2 razy dziennie. Pomoże to uniknąć infekcji. Po odpadnięciu skorupy znajduje się pod nią cienka różowa skóra, którą należy chronić przed obrażeniami i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.

Główną zaletą tej metody jest możliwość wysłania brodawczaka do badania do onkologa.
Wady metody. Jeśli nie wystarczy leczyć obszar, w którym znajdował się brodawczak, to po pewnym czasie może on ponownie odrosnąć. Usunięcie na wrażliwych obszarach (genitalia) może być bolesne.

Jaki jest najlepszy sposób na usunięcie brodawczaka na twarzy i ciele?

Usuwanie brodawczaków na twarzy

Brodawki na twarzy to znaczny brak wyglądu. Dlatego ich usunięcie jest zabiegiem, który przeprowadza się bardzo często. Wybór metody zależy od wielkości narostu i jego struktury.

Usuwanie brodawczaków ciekłym azotem jest szeroko rozpowszechnione w wielu klinikach i gabinetach kosmetycznych. Po tym w większości przypadków na skórze nie pojawiają się blizny.

Bardzo popularne jest również usuwanie laserowe. Specjalista dokładnie dawkuje siłę lasera. Pomaga to „odparować" komórki brodawczaka, ale nie wpływa na zdrowe tkanki. Jest uważany za najbezpieczniejszy zabieg, ponieważ laser niszczy drobnoustroje wywołujące stany zapalne.

Elektrokoagulacja i tradycyjne usuwanie skalpela są bardziej bolesne, a rany po takich operacjach goją się dłużej.

Jeśli wolisz leczyć się naturalnymi środkami, spróbuj usunąć defekt na twarzy za pomocą soku z piołunu, glistnika lub nagietka. Aby to zrobić, zwilż brodawczaka kilka razy dziennie sokiem, który wyróżnia się z łodygi rośliny.

Usunięcie brodawczaków na powiece

Skóra na powiekach jest bardzo cienka i często rozwija się wysypka narośli. Usunięcie brodawczaków na powiece wymaga szczególnej precyzji. Dlatego nie chodź do przypadkowych salonów kosmetycznych. Lepiej powierzyć tę pracę dermatologowi.

Najlepsze efekty uzyskuje się przy usuwaniu ciekłym azotem lub laserem. Metody te pozwalają na bezkrwawy zabieg i uniknięcie zakażenia rany bakteriami.

Usunięcie brodawczaków na szyi

Brodawczaki w tym obszarze są często uszkadzane przez odzież lub biżuterię, ulegają stanom zapalnym. Aby zapobiec infekcji, lekarze zalecają ich usunięcie.

Najpopularniejszą metodą jest kauteryzacja odrostów wiązką laserową. Operacja trwa nie dłużej niż 1 minutę na 1 wzrost. Ta metoda nie może całkowicie chronić przed ponownym pojawieniem się brodawczaków, ale nadal zmniejsza ryzyko.

Stosowana jest również elektrokoagulacja. Cienki instrument, przez który przepływa prąd o wysokiej częstotliwości, ogrzewa tkanki i zabija wirusa. Po takim zabiegu brodawczaka można wysłać do badań.

Doskonały efekt daje również chirurgia falami radiowymi. Na skórę wokół brodawczaka nakładana jest cienka metalowa pętla. Tworzy fale radiowe. Pod ich działaniem komórki skóry „wysychają", a narośl zanika. Zgodnie z zasadą działania metoda jest podobna do usuwania za pomocą lasera.

Usunięcie brodawczaka na ciele

Konieczne jest usunięcie brodawczaków na ciele, gdy jest ich dużo, rosną i łączą się ze sobą, ulegają stanom zapalnym i powodują niedogodności. Możesz się ich pozbyć za pomocą tradycyjnej operacji. Duże brodawczaki wycina się skalpelem. Jednocześnie wychwytywany jest również obszar zdrowej skóry w celu usunięcia wszystkich komórek dotkniętych wirusem. Ale ta metoda jest stosowana, gdy istnieje podejrzenie, że pojawiły się komórki rakowe.

Bardziej nowoczesną i delikatną metodą jest kriodestrukcja. Ciekły azot szybko zamraża brodawczaka i znika. Pozostałą skórkę należy traktować 2 razy dziennie alkoholową nalewką z nagietka i chronić przed wodą.

Jeśli to możliwe, możesz usunąć brodawczaka za pomocą lasera lub elektrokoagulatora.
Po usunięciu brodawczaków pacjent niemal od razu może wrócić do domu. Ale pacjent nadal musi przejść kurację przeciwwirusową i zadbać o wzmocnienie układu odpornościowego.